.jpg)
الهی! تو آنی كه از احاطت اوهام بیرونی، و از ادراك عقل مصونی، نه مُدرَك عیونی، كارساز هر مفتونی، و شادساز هر محزونی، در حكم، بی‌چرا، و در ذات بی‌چند، و در صفات بی‌چونی.
الهی! در جلال، رحمانی، در كمال، سبحانی، نه محتاج زمانی، و نه آرزومند مكانی، نه كسی به تو ماند، و نه به كسی مانی، پیداست كه در میان جانی، بلكه جان زنده به چیزی است كه تو آنی.
الهی! «دعا» به درگاه تو لجاج است، چون دانی كه بنده به چه محتاج است.
ای خالق ذوالجلال نومید مكن آن را كه به درگهت نیازی دارد.
نظرات شما عزیزان:
فردانگار 
ساعت15:00---30 آذر 1391
بدو که روز کوتاهه / پائیز آخر راهه
هندونه رو آوردی؟ / جوجه هاتو شمردی؟
زمستون میشه فردا / مبارک باشه یلدا
|
تبادل لینک هوشمند 
----------------------------------مناجات-----------------------------
نويسنده: 
